سه ماه پیش از طرف یک وبسایت موثق اعلامیه مبنی بر برگزاری یک سمپوزیم در ژاپن دریافت کردم. از آنجایی که موضوعات پیشنهادی سمپوزیم قرابت زیادی با طرح پروژه ام داشت ،سریع اقدام کردم و مقاله ای که وقت و انرژی زیادی هم برای اش خرج کرده بودم را اصطلاحا سابمیت کردم.
بعد یکی دو ماهی منتظر نشستم ببینم آیا مقاله فرستاده شده پذیرفته می شود یا نه. تا اینکه حدودا یک هفته پیش یک ایمیل با عنوان اینویتیشن لِتِر دریافت کردم. متن ایمیل بعد از تشکر و یک وارم گریتینگ جانانه از پذیرش مقاله خبر میداد و آنچه که ضمیمه ایمیل شده بود چیزی نبود مگر متن نامه دعوت برای حضور در سمپوزیوم که البته برای گرفتن ویزا و غیره و ذلک هم کاربرد دارد. بعد از کمی تحقیق، ایمیل زدن به این جا و آن جا و بررسی های بیشتر متوجه شدم این فقط یک کلاهبرداری ست. موسسه ای که اعلام کرده قرارست در ژاپن سمپوزیوم برگزار کند ظاهرا یک موسسه علمی ست در تایوان ، حساب بانکی اش در هونگ کنگ فعال ست و نتایج جستجو نشان می دهد اصلا چنین موسسه ای در تایوان وجود ندارد. هر فرد شرکت کننده به شرط پذیرش مقاله اش باید 400 $ پرداخت کند تا بتواند در سمپوزیوم شرکت کند. این 400 دلار را ضرب در تعداد شرکت کنندگانی کنید که تحقیق نکرده پول را به حساب واریز می کنند رقمی می شود برای خودش. به این ترتیب رد پای کلاه برداری در سمینارها و سموزیوم های علمی هم پیدا شد!
خلاصه آنچه که رخ داده:
یک: مقاله ای که مدتها برایش زحمت کشیدم را بی چون و چرا فرستاده ام برای جایی که اصلا هدفش اخاذی بوده ، از کجا معلوم شاید نروند به اسم خودشان جایی چاپ کنند؟
دو: آن وبسایت موثق اگر سفارش هایی را که دریافت میکرد اول صحت و سقمشان را بررسی میکرد بعد برای من و امثال من اگهی می فرستاد بهتر بود لااقل کلاهبردارها کمتر تمایل برای حضور در کارهای علمی تحقیقاتی میکردند.
سه: برای تکمیل سی.وی های خود مقاله هایتان را به هر جایی نفرستید، از همان اول خیلی تحقیق کنید. آرشیو سمینارهای قبلی شان را چک کنید. آلبوم کارهای قبلی شان،و مقاله های چاپ شده شان را ببینید، بعد اقدام کنید.
چهار: به فضای سایبری اصلا اعتماد نکنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر